لاٽ ٻرندي رھي ساٿ ھلندو رھي
نوجوان ساٿيون سنڌ جا وارثون
مونکي سنڌ جيجل جو آھي قسم
تہ جیسین آ سينو ؤ سيني ۾ دم
تہ اي ديس خاطر
جي سر به قلم
لاٽ ٻرندي رھي ساٿ ھلندو رھي
نوجوان ساٿيون سنڌ جا وارثون
پل گھڻي جو ٿو اوھان کي ڏسي
ڏسي ھمتون کي جمع ٿو کلي
درازن جو دور دعا ٿو کري
لاٽ ٻرندي رھي ساٿ ھلندو رھي
نوجوان ساٿيون سنڌ جا وارثون
سدائين غلامي جون راتيون ڪٽيون
ڪيھي ڀاک اوندھي ۽ ڀاکھون ڦٽيون
اجو ياڻ سنجي رسيڙيون
لاٽ ٻرندي رھي ساٿ ھلندو رھي
نوجوان ساٿيون سنڌ جا وارثون
سرمد سنڌي









!ڪربلا جي قتل جي ڪر ڪا خبر اي آسمان
ڪيئن ڏٺئہ نیزن چڙھیا، شاھن جا سر اي آسمان
ھي خدا جا قلب تارا، عرش ڪرسيءَ جا جڙاءَ
ھي رسول اللّه جا شمس و قمر اي آسمان
مرتضي مولا جا ھي سرساھ ۽ تنھن نورعین
فاطمہ زھرا جا ھي جان و جگر اي آسمان
ھن سرن کي نت نبي صلوات جا بخشیا ثواب
تن جي پارت ڪيائين با جن و بشر اي آسمان
جڏ علي اصغر ڏٺئہ ٿي تير سان رت ۾ ٻڌل
ڇو نہ ان جي تير جي تون ٿئين سپر اي آسمان
جڏ ڏٺئہ عباس پیاسن ڪاڻ پاڻيءَ تي ڪٺو
تو کي رئڻو ھو جي ھو تو ۾ ڪڪر اي آسمان
منھن ڏٺئہ اڪبر جو ھو ساگیو مثال مصطفی
ڪيئن ڏٺئہ نیزي تي پھنجي رت ۾ تر اي آسمان
سر حسین ابنِ علي ھو سڀ جي اڳ ۾ نيزه سر
ڀر سندس ۾ ڀائيٽا ۽ سڀ جگر اي آسمان
ھي نگري پير فقیرین جي
ولينؒ جي مٿان آ خاص عطا
ڪربلا جي پاڪ شھیدن جي
سر مستؒ ڀٽائيؒ نورانيؒ جي
ڪلندر جو مولا خیر ڪري
جي گھر تي علم آ غازي جو
ان گھر جو مولا خیر ڪري
سنڌ جو مولا خیر ڪري
سيد فرحان علي وارث

وارث تطھير جي سيرت تي
جن عمل آ صبح و شام ڪيو
شھزاري شرم حیا وارو
جن درس جھان ۾ عام ڪيو
تن مائن ڀيڻن جي سرِ جي
تن مائن ڀيڻن جي سرِ جي
چادر جو مولا خیر ڪري
گھر گھر ماتم جاري آ
مظلوم جي مجلس جاري آ
ھي ڌرتي علمن واري آ
جتي نعره علي جا گونچن ٿا
ان گھر جو مولا خیر ڪري
جنھن گھر تي علم آ مولا غازي جو
ان گھر تي مولا خیر ڪري
نوحاخان فرحان علي وارث



اسان دين ڌرتي جو آھي سڄاتو
اسان عشق
مٽي جو ازلي آ ڄاتو
اسان سرڪِ سنڌو جي زم زم بڻائي
سڌي ڳالھ چئبي ڪا ناھي وڏائي
اسان لاءِ سڀ ڪجھہ
اسان جو ڀٽائي
سڌي ڳالھ چئبي ڪا ناھي وڏائي
جيئي سنڌ جيئي لطيف

سفر کا مزه لينا ہو تو
ساتھ سامان کم رکھئے
اور زندگی کا مزہ لینا ہو تو
دل میں ارمان کم رگھئے
جن کے پاس صرف سکّے
وہ مزے بھیگتے رہے بارش میں
اور جنکے پاس نوٹ وہ چھت کی تلاش میں رہے گئے
پیسہ انسان کو اوپر لے جاسکتا ہے
لیکن پیسہ انسان اوپر نہیں لے جاسکتا
کمائی چھوٹی یا بڑی ہوسکتی ہے
پر روٹی کی سائز لگ بھگ سبھی
گھر میں ایک جیسی ہوتی ہے
انسان چاہتا ہے اڑنے کو پر ملے
اور پرندے سوچتے ہے رہنے کو گھر ملے
کام سے پہچان ہوتی ہے انسان کی
مہنگے کپڑے تو پتلے بھی پہنتے ہیں دکانوں میں
submitted by
uploaded by
profile:
Sorry! Ap apne item ya profile ko report nahi kar saktey, na hi apne ap ko block kar saktey hain