د حـــيا اوبه خــــاموشه کـــړي غضب
د حـــيا په پوښ کې زيب کاندي عزب
د ادب او د حـــــــيا مقــــام اوچت دی
د ملعـــون لقب مـــــوندلی بــــې ادب
حـــــيا جــــز ده د ايمـــان د مــؤمنانو
حــــــيا منع کـــــړي لــــه لهو لــه لعب
۱
هم پند اخلمه هم پند وايم هر چا ته
زه د ځينو يم مريد د ځينو پير يم
رحمان بابا
د بېلتانه احسان راباندې
ما د لالي په قدر ورو، ورو پوهوينه
او زه به يي سنګه ديدن اوکړم
ورسره مشره خور جوړه مکتب ته ځينه
کله نا کله په خپل ځان پورې خندا هم راشي
د چې لۀ ځانه مرور شمه پۀ نۀ خبره
~ رياض تسنيم
